محسن پاسبانی اردبیلی؛ احمد برجعلی؛ شهلا پزشک
چکیده
رابطه با والدین نقش مهمی در زندگی نوجوانان دارد. بروز تعارض در این رابطه باعث آسیبهای بلندمدت و جدی در نوجوانان میشود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان روانپویشی فشرده و کوتاهمدت بر بهبود رابطه متعارض مادر- فرزندی میباشد. این پژوهش به شیوه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با پیگیری 2 ماهه صورت گرفت. ...
بیشتر
رابطه با والدین نقش مهمی در زندگی نوجوانان دارد. بروز تعارض در این رابطه باعث آسیبهای بلندمدت و جدی در نوجوانان میشود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان روانپویشی فشرده و کوتاهمدت بر بهبود رابطه متعارض مادر- فرزندی میباشد. این پژوهش به شیوه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با پیگیری 2 ماهه صورت گرفت. 16 نفر از مادران به همراه فرزندانشان که ملاک ورود به تحقیق را داشتند به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای بررسی متغیر آزمایشی از پرسشنامه تعارض والد- فرزند (مروف) استفاده شد. مداخله به مدت 8 جلسه بر روی مادران انجام شد. پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری 2 ماهه بر روی فرزندان اجرا گردید. تحلیل واریانس چند متغیره – آمیخته (درون گروهی- بین گروهی) و تحلیل واریانس چند متغیره آمیخته دو راهه نشان داد که بین پیشآزمون و پسآزمون گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد ولی در پیشآزمون و پسآزمون گروه کنترل تفاوتی وجود نداشت. این تفاوت در پیگیری دو ماهه ماندگار بود. نتایج این پژوهش نشان داد که مداخله روانپویشی فشرده و کوتاهمدت در بهبود کیفیت رابطه متعارض مادر- فرزندی تأثیر مثبت دارد و این تأثیر در سه مقیاس پرسشنامه معنیدار بود. همچنین یافتهها نشان داد که اثربخشی درمان روان پویشی فشرده و کوتاه مدت بر روی هر دو جنس معنیدار بود و تفاوت معنیداری بین دختران و پسران در پیامدهای درمانی مشاهده نشد.